Conheço uma cidade
que cada dia se enche de sol
e tudo desaparece num momento
Cheguei lá quase à noite
No coração durava o ruído
das cigarras
Do navio
envernizado de branco
eu vi
a minha cidade perder-se
deixando
um pouco
um abraço de lumes no ar indeciso
suspensos
Giuseppe Ungaretti
com a devida vénia, de Sentimento do Tempo, Publicações D. Quixote, Fevereiro de 1971
Desde mis BLOGS:
ResponderEliminar--- HORAS ROTAS ---
y
--- AULA DE PAZ ----
quiero presentarme
en esta nueva apertura
del eminente otoño.
Tiempo que aprovecho
ahora para desear
un feliz reingreso en
la actividad diaria.
Así como INVITAROS
a mis BLOGS:
--- HORAS ROTAS ---
y
--- AULA DE PAZ ----
con el deseo de que
estos sean del agrado
personal.
Momentos para compartir
con un fuerte abrazo de
emociones, imaginación y
paz. Abiertos a la comunicación
siempre.
afectuosamente :
CASCATA DE SILENCIO
--- TE SIGO TU BLOG :
CASCATA DE SILENCIO ---
jose
ramon…
Caro Jose Ramon Santana Vazquez,
ResponderEliminarAgradeco-lhe a visita, o comentário e o acompanhamento dos meus blogues Cascata de Silêncio, e Ao Rés do Nada.
As melhores saudações,
Domingos da Mota